આંખો આંખો માં અમે હોશ ખોયા છે
દિલ બેચેન છે જ્યારથી તમને જોયા છે
કપાળ પર વારમવાર મસ્ત લટ પડે છે
એ સાથે હોય ત્યારે મારો વટ પડે છે
જો એ હસે તો ગાલો પર ખાડો પડે છે
મારા જેવા ભોળા અહી ઘણા પડે છે
હોઠો પર એમના ગુલાબી લાલી છે
ગુલાબી હોઠોને ચુમાંવાનું મન કરે છે
દાત એમના જાણે મોતીની માળા છે
એજ હમેશા અમારી સાથે ચેનચાળા કરે છે
એની ચાલની સામે હરણની ચાલ પાણીભરે છે
એના રૂપની સામે અમને ચાંદ કદરુપો લાગે છે
દિલ જાગતાય તેમના સપના જોવે છે
બધ આંખે પણ આજે એ અમને દેખાય છે
રોવુ હતુ મરે પન તે સમ આપેલ છે
કોને કહુ મરે મન તે ગમ આપેલ છે
રન્જ ન હોત જરિ ગર તુ મોત દેત
પણ રદય મા દુ:ખ ને આખ નમ આપેલ છે
ભિના છે નેણ મારા રડ્યો હુ નથિ તોય
કારણ કે વાદડાને વિજ તમ આપેલ છે
ખિલ્યુ હતુ જે ગુલબ કુદરત ચરણ માજો
તેનેય ક્યા કદિ ક્ન્ટક કમ આપેલ છે
દૂર છો ભલે મુજ નઝર થિ આ સમયખુશ છુ
યાદો થિ જે હરદમ આપેલ છે
